O Abraham Maslow γεννήθηκε το 1908 στη Νέα Υόρκη και σπούδασε Νομική.
Μαζί με τον Carl Rogers (1902 - 1987) θεωρείται από τους πατέρες της Ανθρωπιστικής Ψυχολογίας στην οποία δίνεται μεγάλη βαρύτητα στην προσπάθεια του ανθρώπου να πραγματωθεί, να ολοκληρωθεί δηλαδή ως οντότητα.
Μερικές από τις αρχές του Maslow ήταν οτι η ανθρώπινη φύση είναι ουδέτερη - δεν τείνει δηλαδή ούτε στο καλό ούτε και στο κακό κι η οποιαδήποτε άσχημη συμπεριφορά προκαλείται από τις επιδράσεις που έχει το περιβάλλον πάνω στο άτομο - πως ο άνθρωπος έχει μια έμφυτη ροπή προς την υγεία κι η προώθηση της ενιαίας αντιμετώπισης του ανθρώπου σε ενιαίο επίπεδο.
Αυτό όμως που τον έκανε πολύ γνωστό ήταν το μοντέλο της πυραμίδας του, γνωστή κι ως Πυραμίδα του Maslow ή αλλιώς ως η Πυραμίδα των Αναγκών.
Σύμφωνα με το μοντέλο αυτό λοιπόν οι ανθρώπινες ανάγκες διαχωρίζονται σε 5 επίπεδα:
1. Φυσιολογικές/Βασικές Ανάγκες
2. Ανάγκες Ασφάλειας
3. Ανάγκες Κοινωνικής Αποδοχής
4. Ανάγκες Αυτοεκτίμησης
5. Ανάγκες Αυτοπραγμάτωσης
Στην πρώτη βαθμίδα είναι οι Φυσιολογικές/Βασικές Ανάγκες (φαγητό, νερό, αέρας, σεξ).
Ανεβαίνοντας στην Πυραμίδα είναι οι Ανάγκες Ασφαλείας, η ανάγκη δηλαδή της στέγης, της υγείας και της προστασίας γενικότερα.
Στις Ανάγκες Κοινωνικής Αποδοχής βρίσκονται οι κοινωνικές μας σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους, η ανάγκη μας να έχουμε φίλους, να ερωτευτούμε και να είμαστε κοινωνικά αποδεκτοί
Ενώ στις Ανάγκες Αυτοεκτίμησης ανήκουν οι ανάγκες μας εκείνες όπου ο άνθρωπος αποζητά την προβολή της ατομικότητας του, των δικών του αξιών κι αρχών και την αυτονομία του.
Τέλος, στις Ανάγκες Αυτοπραγμάτωσης ανήκουν όλες εκείνες οι ανάγκες οι οποίες κάνουν το άτομο να νιώθει πλήρης, πραγματωμένος κι ευτυχισμένος.
Για να ανέβει κάποιος μια βαθμίδα στην Πυραμίδα θα πρέπει να έχει ικανοποιήσει τις Ανάγκες της προηγούμενης βαθμίδας.
Ο Μάσλοου πίστευε, και συμφωνώ μαζί του, πως ένα από τα βασικά κωλύματα ομαλής ανάληψης στην πυραμίδα αποτελεί η εκπαίδευση η οποία δυστυχώς όχι μόνο δεν βοηθά αλλά πολλές φορές και αναστέλει την αυτοπραγμάτωση.
Μάλιστα ο Μάσλοου κάνει κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις στους εκπαιδευτικούς οι οποίες κατά την γνώμη μου έιναι αρκετά σημαντικές γιαυτό και τις αναφέρω:
1. Πρέπει να διδάσκουμε τους ανθρώπους να είναι αυθεντικοί, να έχουν επίγνωση του εσωτερικού εαυτού τους και να ακούν τις φωνές των συναισθημάτων τους.
2. Πρέπει να διδάσκουμε τους ανθρώπους να υπερβαίνουν τα πολιτισμικά όρια τους και να γίνονται πολίτες του κόσμου (αυτό είχε πεί και ο Σωκράτης -Δεν είμαι Αθηναίος, δεν είμαι Έλληνας, είμαι πολίτης του κόσμου).
3. Πρέπει να βοηθάμε τους ανθρώπους να ανακαλύψουν την φωνή τους στην ζωή, το κάλεσμα, τo πεπρωμένο και την μοίρα τους. Αυτό ειδικότερα επικεντρώνεται στο να βρει κανείς την κατάλληλη καριέρα και σύντροφο στην ζωή.
4. Πρέπει να διδάξουμε τους ανθρώπους πως η ζωή είναι πολύτιμη, ότι υπάρχει χαρά που μπορεί να βρεθεί στην ζωή, και αν οι άνθρωποι είναι ανοιχτοί να δουν το καλό και την χαρά σε κάθε κατάσταση, αυτό δίνει αξία στην ίδια την ζωή.
5. Πρέπει να δεχτούμε κάθε άτομο όπως αυτή ή αυτός πραγματικά είναι και να βοηθήσουμε το άτομο να ανακαλύψει την εσωτερική του φύση. Από την πραγματική γνώση των κλίσεων και των περιορισμών μπορούμε να μάθουμε τι να χτίσουμε και ποιές δυνατότητες ήδη υπάρχουν εκεί.
6. Πρέπει να σιγουρευτούμε πως οι βασικές ανάγκες του ατόμου θα ικανοποιηθούν. Αυτό περιλαμβάνει την ανάγκη της ασφάλειας, του να ανήκεις και την εκτίμηση.
7. Πρέπει να αναζωογονήσουμε την συνείδηση, να διδάξουμε το άτομο να εκτιμά την ομορφιά και τα άλλα καλά πράγματα στην φύση και στην ζωή.
8. Πρέπει να διδάξουμε τους ανθρώπους ότι ο έλεγχος είναι κάτι καλό και η απόλυτη παράδοση στις παρορμήσεις κάτι κακό. Χρειάζεται έλεγχος για να βελτιώσεις την ποιότητα ζωής σε όλα τα επίπεδα.
9. Πρέπει να διδάξουμε τους ανθρώπους να παραβλέπουν τα ασήμαντα ζητήματα στην ζωή και να καταπιάνονται με τα σοβαρά. Αυτά είναι τα ζητήματα αδικίας, πόνου, δοκιμασίας, και θανάτου.
10. Πρέπει να διδάξουμε τους ανθρώπους να μπορούν να διαλέγουν με επιτυχία. Πρέπει να ασκείται κανείς στο να κάνει καλές επιλογές.
Επισης πιστευω το εξης:
Οτι "το κλειδί" για να προχωρήσει κάποιος πιο μακριά είναι να έχει πολύ λίγα πράγματα να κουβαλάει για να είναι ανάλαφρος και ακούραστος ο δρόμος του.
Λιτότητα, απλότητα, μέτρο.
Οτι δεν χρειαζεται κανεις να εχει την τετραοροφη μαζονετα, το πολυτελες κτιριο στο οποιο εργαζεται, την Porche Carrera του, το ψαρονεφρι με σως κουκουβαγιας για να ειναι ευτυχισμενος (η).
Ξερω αμετρητους ανθρωπους που παρ'ολο οτι εχουν ολα αυτα, δεν ειναι ευχαριστημενοι με τιποτα...
Επισης ξερω ανθρωπους οι οποιοι εχουν διασφαλησει το προς το ζην, μενουν σε δυαρι, εχουν την οικογενειουλα τους και εχουν κατορθωσει κατα την γνωμη μου πιο πολλα...
But above all
Αυτα........