31 July 2009

Ο Αλυσοδεμενος Ελεφαντας




«O αλυσοδεμένος ελέφαντας.» Του Χόρχε Μπουκάι
Μια αληθινή ιστορία με δίδαγμα

-Δεν μπορώ του είπα. Δεν μπορώ!
-Σίγουρα; με ρώτησε αυτός.
-Ναι. Πολύ θα ήθελα να να μπορούσα να σταθώ μπροστά της και να της πω τι νιώθω... Ξέρω, όμως, ότι δεν μπορώ!!!

Ο Χόρχε κάθισε σαν το Βούδα πάνω σ΄ εκείνες τις φριχτές μπλε πολυθρόνες του γραφείου του.Χαμογέλασε, με κοίταξε στα στα μάτια και, χαμηλώνοντας τη φωνή όπως έκανε κάθε φορά που ήθελε να τον ακούσουν προσεκτικά, μου είπε:

-Να σου πω μια μια ιστορία... Και χωρίς να περιμένει να συμφωνήσω, ο Χόρχε άρχισε να αφηγείται:
"Όταν ήμουν μικρός μου άρεσε πολύ το τσίρκο, και στο τσίρκο μου άρεσαν πιο πολύ τα ζώα. Μου έκανε τρομερή εντύπωση ο ελέφαντας που, όπως έμαθα αργότερα, είναι το αγαπημένο ζώο όλων των παιδιών. Στην παράσταση, το θεόρατο ζώο έκανε επίδειξη του τεράστιου βάρους του, του όγκου και της δύναμής του...
Όμως, μετά την παράσταση και λίγο προτού επιστρέψει στη σκηνή, ο ελέφαντας στεκόταν δεμένος συνεχώς σ΄ ένα μικρό ξύλο μπηγμένο στο έδαφος. Μια αλυσίδα κρατούσε φυλακισμένα τα πόδια του. Ωστόσο, το ξύλο ήταν αληθινά μικροσκοπικό κι έμπαινε σε ελάχιστο βάθος μέσα στο έδαφος.
Μολονότι η αλυσίδα ήταν χοντρή και ισχυρή, μου φαινόταν ολοφάνερο ότι ένα ζώο που μπορούσε να ξεριζώνει δέντρα με τη δύναμη του, θα μπορούσε εύκολα να λυθεί και να φύγει. Το θεωρούσα αληθινό μυστήριο. Μα τι τον κρατάει; Γιατί δεν το σκάει;

Όταν ήμουν πέντε ή έξι ετών ετών πίστευα ακόμα στη σοφία των μεγάλων. Ρώτησα τότε κάποιον δάσκαλο ,τον πατέρα μου ή ένα θείο μου, για το μυστήριο του ελέφαντα. Κάποιος μου εξήγησε ότι ο ελέφαντας είναι δαμασμένος. Έκανα τότε την προφανή ερώτηση: Κι αφού είναι δαμασμένος, γιατί τον αλυσοδένουν;
Δε θυμάμαι να πήρα κάποια ικανοποιητική απάντηση. Με τον καιρό, ξέχασα το μυστήριο του ελέφαντα με το παλούκι, και το θυμόμουν μόνο όταν βρισκόμουν με κάποιους που είχαν αναρωτηθεί κάποτε πάνω στο ίδιο θέμα

Πριν από μερικά χρόνια ανακάλυψα - ευτυχώς για μένα - ότι κάποιος είχε αρκετή σοφία ώστε ν΄ ανακαλύψει την απάντηση. Ο ελέφαντας του τσίρκου δεν το σκάει γιατί τον έδεναν σ΄ένα παρόμοιο παλούκι από τότε που ήταν πολύ, πολύ μικρός.
Έκλεισα τα μάτια και φαντάστηκα τον νεογέννητο ανυπεράσπιστο ελέφαντα δεμένο στο παλούκι. Είμαι βέβαιος ότι τότε το ελεφαντάκι είχε σπρώξει, τραβήξει και ιδρώσει πασχίζοντας να λευτερωθεί. Μα, παρόλες τις προσπάθειές του, δεν τα είχε καταφέρει, γιατί το παλούκι ήταν πολύ γερό για τις δυνάμεις του.
Φαντάστηκα ότι θα κοιμόταν εξαντλημένο και την επόμενη μέρα θα προσπαθούσε ξανά, και τη μεθεπόμενη το ίδιο... …Ώσπου μια μέρα, μια φρικτή μέρα για την ιστορία του, το ζώο θα παραδεχόταν την αδυναμία του και θα υποτασσόταν στη μοίρα του.
Αυτός ο πανίσχυρος και θεόρατος ελέφαντας που βλέπουμε στο τσίρκο δεν το σκάει γιατί νομίζει ότι δεν μπορεί, ο δυστυχής.Η ανάμνηση της αδυναμίας που ένιωσε λίγο μετά τη γέννησή του είναι χαραγμένη στη μνήμη του. Και το χειρότερο είναι ότι ποτέ δεν αμφισβήτησε σοβαρά αυτή την ανάμνηση. Ποτέ μα ποτέ δεν ξαναπροσπάθησε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του..."

-Έτσι είναι, Ντεμιάν. Όλοι είμαστε λίγο - πολύ σαν τον τον ελέφαντα του τσίρκου. Περιδιαβαίνουμε τον κόσμο δεμένοι σε εκατοντάδες παλούκια που μας στερούν την ελευθερία. Ζούμε πιστεύοντας ότι δεν μπορούμε να κάνουμε ένα σωρό πράγματα, απλώς επειδή μια φορά, πριν από πολύ καιρό, όταν είμαστε μικροί, προσπαθήσαμε και δεν τα καταφέραμε.
Πάθαμε τότε το ίδιο με τον ελέφαντα. Χαράξαμε στη μνήμη μας αυτό το μήνυμα: Δεν μπορώ, δεν μπορώ και ποτέ δε θα μπορέσω.

Ο Χόρχε έκανε μια μεγάλη παύση. Ύστερα πλησίασε, κάθησε στο πάτωμα μπροστά μου και συνέχισε: Αυτό σου συμβαίνει, Ντέμι. Ζεις μέσα στα όρια της ανάμνησης ενός Ντεμιάν που δεν υπάρχει πια, εκείνου που δεν τα κατάφερε. Ο μοναδικός τρόπος να μάθεις εάν μπορείς, είναι να προσπαθήσεις πάλι με όλη σου την ψυχή...Με όλη σου την ψυχή!

Αυτη ειναι μια ιστοριουλα που καιρο τωρα μου την λεει ενας φιλος μου με τον εναν η με τον αλλον τροπο και που δεν ειχα την δυναμη να σπασω την Αλυσιδα :)
Ευχομαι σε ολους να σπασουν τις δικες τους αλυσιδες


Σας ευχομαι ενα υπεροχο καλοκαιρι!!!!!

Φιλια σε ολους.

13 comments:

b|a|s|n\i/a said...

η φυλακή μίας ελευθερίας και η ελευθερία μίας φυλακής.
ένα πανέμορφο καλοκαίρι να έχεις!

Lilith said...

"Για ένα κομμάτι ψωμί,
δε φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
πρέπει να δώσεις πολλά.

Δεν φτάνει μόνο το μυαλό σου,
δε φτάνει μόνο το κορμί σου.
Το πιο σπουδαίο είν' η ψυχή σου, δικέ μου. Έχει τους νόμους τους αυτή η ιστορία, δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Θα σου κρεμάσουνε μια μπάλα
και θα τραβιέσαι μ' αυτήν μέρα - νύχτα. Έχεις κανάλι πολύ να τραβήξεις, μέχρι να πάψεις να λες -"μα τι τρέχει;" Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία, δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Για ένα κομμάτι ψωμί, δεν φτάνει μόνο η δουλειά. Για ένα κομμάτι ψωμί, θα πιεις φαρμάκια πολλά.

Θα σε πετάνε από δω κι από κει, θα λαχανιάζει η ψυχή σου. Θα φτύσεις αίμα απ' το στόμα, δικέ μου.
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία, δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Για ένα κομμάτι ψωμί, θα 'χεις ξεχάσει πολλά. Για ένα κομμάτι ψωμί, θα 'χεις πληρώσει ακριβά.

Και κάποια μέρα θα σε λύσουν,
μα θα φοβάσαι να φύγεις, θα τρέμεις. Θα σε κλωτσάνε και θα σ' αρέσει, δικέ μου. Σαν το σκυλί τους θα σ' έχουν, δικέ μου,
μα δε θα έχεις ψυχή να το νοιώσεις,
θα είναι για σένα αργά."

(Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας)

Αυτό μού θύμισε ο αλυσοδεμένος ελέφαντας του Μπουκάι, Cassiel μου. :)

Φιλιά πολλά, καλό καλοκαίρι και καλά να περάσεις στις διακοπές σου!

Artanis said...

Καταπληκτική ιστορία...Πραγματικά υπέροχη, με συγκίνησε...
Εγώ φυσικά την πήρα όπως τη νοιώθω, κι αυτό έχει να κάνει αποκλειστικά με τα ζώα τα ίδια και την αγάπη μου για αυτά...
Καλό μήνα, σε φιλώ...

ΝΑΪΑΔΑ said...

καταπληκτικη ιστορια!!!
απο τις καλυτερες που εχω διαβασει για την δυναμη που κρυβουμε μεσα μας αλλα αδυνατουμε εστω και να προσπαθησουμε!!!

να σπασουμε ολες τις αλυσιδες ναι!
αυτο το μυνημα κρατω και σε ευχαριστω που μου εδωσες την ευκαιρια να διαβασω και να παρω δυναμη!

πολλα νεραιδενια φιλακια κοριτσακι μου γλυκο!!!
καλο υπολοιπο καλοκαιριου!!!

Cassiel said...
This comment has been removed by the author.
Cassiel said...

Basnia μου, ολοι μας διαλεγουμε τις φυλακες μας, την "ελευθερια" μας, πολλοι ομως μεσα απο την δικια τους "ελευθερια" δεν καταλαβαινουν ποσο αιχμαλωτοι μοιαζουν σε μενα....αιχμαλωτοι σε εναν τροπο ζωης η οποια με λυπει....Φιλια Βασνια μου!!!!

Cassiel said...

Λιλιθακι μου!!! "Για ενα κομματι ψωμι" κανουμε πολλα....εχουμε σκοτωσει τον εαυτο μας και τις αξιες μας. Φιλια κοριτσακι μου!!

Cassiel said...

Γλυκια μου Αρτανις, και μενα με συγκινησε καρδουλα μου, το κακομοιρο το ελεφαντακι δεν ειχε την ψυχικη δυναμη να κανει οτι επρεπε να σπασει τα δεσμα...κατι που ολοι μας ξερουμε οτι πρεπει να κανουμε. We should follow the road less travelled. It's always so much more fun!!! Φιλια κοριτσι μου.

Cassiel said...

Ναϊαδουλα μου, ξερεις οτι ολοι μας κρυβουμε απιστευτη δυναμη μεσα μας, πολυ πιο πολυ απ'οτι φανταζομαστε!! Ναι κοριτσακι μου να σπασουμε αυτο που μας κραταει πισω, απο το να ζησουμε την ζωη μας. Φιλια πολλα κοριτσακι μου!!

Anonymous said...
This comment has been removed by the author.
b|a|s|n\i/a said...

καλές διακοπέέέέέςςς!!
πανέμορφα να περνάς!!

Cassiel said...

A βρε Μπατλερακι, καλωσηρθες ματια μου!!! σωστα, παλι καλα που ηρθες για να ελαφρυνεις λιγο το κλιμα...
Φιλια

Cassiel said...

Ματια μου, ολα περνανε, και οι διακοπες, η καλα η ασχημα...
Φιλια!!!